بررسی تأثیر تالیدوماید و سدیم بوتیرات در القای تمایز سلول های بنیادی خون بندناف به سمت رده اریتروئیدی

استفاده از داروهای القاکننده هموگلوبین جنینی در رویکرد نوین درمانی در بیماران مبتلا به β-تالاسمی و بیماری داسی شکل حائز اهمیت می باشد. این داروها با مکانیسم های مختلف از جمله افزایش تکثیر و تمایز پیش سازهای اریتروئیدی سبب تولید هموگلوبین جنینی می گردند. تالیدوماید و سدیم بوتیرات دو داروی مؤثر در القای بیان هموگلوبین جنینی می باشند که به صورت تیمار تک دارویی و ترکیبی مورد استفاده قرار گرفتند. این تحقیق بر روی سلول های پیش ساز اریتروئیدی مشتق از سلول های بنیادی cd133+ جدا شده از خون بند ناف انجام شد. از تکنیک فلوسیتومتری جهت ارزیابی هموژن بودن سلول های cd133+ جداشده استفاده شد. سپس با استفاده از آزمون سنجش کلونی هماتوپوئتیک، قدرت کلونی زایی در گروه های تیمار دارویی تعریف شده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از فلوسیتومتری حاکی از هموژن بودن سلول های بنیادی cd133+ جداشده از خون بندناف به میزان بیش از %95 می باشد. همچنین نتایج بدست آمده از آزمون سنجش کلونی بیانگر تأثیر تالیدوماید در افزایش تعداد کلونی های هماتوپوئتیک و کلونی های اریتروئیدی (به ترتیب افزایش 3/1 و 5/1 برابری) در مقایسه با گروه کنترل می باشد(05/0p<). نتایج بدست آمده حاکی از توان بالای تالیدوماید در افزایش کلون زایی و عدم وجود تأثیرات سیتوتوکسیک در استفاده از این دارو در مقایسه با سدیم بوتیرات و ترکیب دارویی می باشد(05/0p<).